Het voor ons zelf houden

Hey meiden,


toen ik voor de eerste keer zwanger was kreeg ik de reactie : amai jullie zijn er vroeg bij. Omdat we net een jaar samen waren en net samen woonde.


bij onze tweede spruit kregen we dan weer te horen. Is dat wel slim juist getrouwd net een huis gekocht.


bij de derde was het zede gulle ni goed of zo? Ik was net 3 maand bevallen tja was een zeer gewenst ongelukje.


bij de 4 de kregen we als antwoord : nu gade toch stoppen? 


Nu bij ons 5 de wonder ben ik niet van plan het iemand te vertellen buiten mijn goei vriendin en de paar mensen waar ik van weet dat ze niet oordelen.


mijn eigen familie zal het dan wel zien als men buikje groeit :) en als ik de opmerking krijg : je word precies wat dik antwoord ik droogjes ja ma binnen zoveel maand is da weer weg ze.


liefst van al vertel ik het gewoon niet lekker zwanger zijn zonder gezaag en commentaar en eens het zo ver  is zien ze maar dat er een wondertje Bij is :) 


moest even van men hart .



xxx

423 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • nr6

    HAHA zo herkenbaar!! Ik had het na mijn 4de ook gehad met het commentaar van de familie! En heb gewoon lekker gezwegen :) Ik was toe redelijk zwaar en ben niet veel meer aangekomen door de zwangerschap en dus niemand van de familie heeft het geweten tot het geboortekaartje in hun bus viel :p En toen waren ze daar hoor aan mijn bed en je hebt het niet gezegd!! Nu ik vond dat het leukst van al. Dat is nu ook al weer 7 jaar geleden en er is al veel gebeurd ondertussen. Ben gescheiden van de vader van mijn 5 kinderen maar heb ondertussen een schat van een man gevonden die heel goed is voor ons! En nu zijn we zwanger voor mij van de 6 de kleine! Nu heb ik het wel verteld en krijg nog steeds commentaar maar het raakt me niet! Lekker geniet nu :) Moet jij ook doen xxx

  • mamawendy6

    Herken de reacties wel, hadden we ook. Niks van aantrekken, jij moet voor je kinderen zorgen en niet zij. Het is jouw leven.

  • RealLove

  • 5kiddies

    pff wat een jaloezie..tis jullie leven! lkr van genieten!

  • C.A.T.S

    Amai...wa een stomme reacties..tsss...know the feeling...maar ja...jij hebt ze bij elke zwangetschap gehD..tsssss balen seg

  • joyris

    Ik kan me het levendig voorstellen 't is precies in elke familie hetzelfde, bij ons een gelijkaardig verhaal, toen ik 22 was zwanger van nr 1, 16 maand later bevallen van nr2, toen bleek dat ons eerste kindje zwaar gehandicapt bleek hebben we gewacht tot er een diagnose zou zijn maar de jaren vlogen voorbij en we hadden graag nog kindjes gehad dus rond mijn 32ste zijn we terug beginnen proberen en na een tijdje zwanger maar die zwangerschap werd niet hartelijk onthaald! Omdat we een mindervalied kind hadden vond mijn broer dat ik geen kinderen meer op de wereld mocht zetten mijn ouders dachten er net hetzelfde over, ze vonden ons onverantwoord bezig, wat als het terug zo een kindje is? zeiden ze, tja dan weten we wat ons te wachten staat zeiden we! NR 3 is dan geboren en na jaar was ik eindelijk gerust dat mijn dochter compleet gezond was en toch was mijn gezin niet compleet dus stiekem blijven proberen en ja hoor nr 4 was onderweg, ondertussen ben ik 37 en hebben we ook besloten dat dit onze laatste zwangerschap is maar ook deze aankondiging was een complete catastroofe! De mensen die me normaal het meest zouden moeten steunen die lieten me gewoon in de kou staan tot dat onze zoon geboren is en nu zijn ze blij dat deze kindjes er zijn maar wat als ik zo stom was geweest om naar hen te luisteren!! Mijn broer moet bij mij niet meer zijn en mijn ouders tja ze blijven mijn ouders maar toch is er iets gebroken, ik ben blij dat mijn man en ik naar niemand geluisterd hebben